سلام بانو مائده گرامي..خوبين؟
دستتوندرد نکنه ...قلمتون زيباست..هميشه بهتون عرض کردم اين مطلب رو...احسنت...
خنده افلاطوني رو تا حالا نشنيده بودم و بهش فکر نکرده بودم..حتما يه جور خنده است ديگه....( و معني اش خنده فيلسوفانه و عميق و با تفکر هستش) ...اما هنوز موندم چطور درک نيم کنم آدم وقتي به ياد معشوق مي افته قهقه مي زنه؟...مگه اينکه معضوق آدم چارلي چاپلين باشه....اينو برام حتما مشخص کنين ....
ديدين بعد مدتها بهتون سر زدم ...کلي نقد بي مزه کردم....در مورد سران فتنه هم حق باشماست ..الهي بترکن...يا علي ع
در مورد ترکيدن و اين حرفا...نگران نباش ... توي قانون دنيا، همه به سزا يا پاداش اعمالشون مي رسن. چيزي از بين نمي ره. حق هيچکس هم ضايع نمي شه.
خوشحالم که اعدل العادلين اون بالا نشسته و اختيار همه چي دستشه...
...اما هيچ چيز جاي آن لبخند هاي ساده ي افلاطوني ات را نمي گيرد...عزيز دل!
**************
مرسي که به من سر مي زني و مرسي به خاطر نظراي خوبت عزيزم.
چه تغيير قشنگي
خوش بحالت
